Tunnel dwars door Israel

 

 

 

 

 

Het motto van Johan Huibers – je droom laten varen – kwam op treffende wijze aan de oppervlakte toen hij Noachs ark nabouwde en ermee naar Dordrecht voer. Intussen heeft hij een nieuw projectje lopen. Nog zo’n droom. Dit keer wil hij Israël van drinkwater en groene stroom voorzien. „Meer dan 20 miljard kilowattuur per jaar. Dat is net zo veel als anderhalf keer alle windmolens van Nederland bij elkaar!”

Een tunnel van 73 kilometer die de Middellandse Zee met de Dode Zee verbindt. Het traject doorklieft het beloofde land en loopt van kustplaats Tel Aviv, ruim duizend meter onder Jeruzalem door, naar de zoute zee in het oosten. Dat is in twee zinnen de droom die al lange tijd in het hoofd van Johan Huibers rondwaart. Op zijn achttiende las hij er al over in een vakblad van Kluwer. ‘Dat is water naar de zee dragen’, zullen de meesten denken, maar Johan niet… „Ik ben het nooit vergeten!”

Inmiddels is de aannemer uit Broek op Langedijk 54 jaar. De contouren van zijn plan beginnen zich steeds scherper af te tekenen. „Het begon pas echt te leven toen ds. Glashouwer, de president van Christenen voor Israël, uit Jeruzalem terugkwam. Ik vroeg hem of de Israëli’s nog met hun plannen bezig waren om Middellandse Zeewater naar de Dode Zee te vervoeren. Volgens de dominee werd er nog wel over gesproken, maar er gebeurde verder weinig.”
Een paar jaar later, op de ark, liep Johan Gerrit Oudakker tegen het lijf. Johan kende hem van een eerder puttenbouwproject in Afrika. Gerrit werkte toen bij bouwbedrijf VolkerWessels als technology scout. Inmiddels is hij gepensioneerd en werkt hij parttime als technology scout bij Wetsus, een internationaal opererend kennisinstituut op het gebied van duurzame waterbehandeling. Gerrit vertelde Johan dat hij, in samenwerking met Kema, bezig was een plan te bedenken om water uit de Rode Zee – ten zuiden van Israël – naar de Dode Zee te brengen. „Nee joh,” zei Johan, „je moet het water uit de Middellandse Zee halen!” En zo ging het balletje rollen.

Visie en strategie

Johan en Gerrit zijn nagenoeg buren. Ze wonen allebei in Broek op Langedijk. De plek om de plannen te bespreken is dan ook snel gekozen. Gebroederlijk zitten ze aan tafel. „Het is allemaal zijn schuld”, lacht Johan, terwijl hij naar Gerrit wijst. Deze laat de ‘beschuldiging’ gelaten over zich heen komen. Dat Johan de visionair is – van het type: ‘I have a dream!’ – en Gerrit de man van de strategie, blijkt al snel als het gespreksonderwerp wordt aangesneden. Johan steekt enthousiast van wal: „Kijk, het hoogteverschil tussen Tel Aviv en de Dode Zee is 440 meter. Dat betekent dat de druk bij de Dode Zee 44 bar hoger is dan bij Tel Aviv. Daardoor kunnen we de tunnel vol laten stromen met Middellandse Zeewater en het drukverschil doet de rest.” ( bron: Weet Magazine )
Wilt u Johan helpen? Doneer Nu!